میـــدانــــم دیگــــر بـــــــرای مـــن نیستـــی ،

     امـــا،دلـی کـــه تنگـــــــ باشــــد ،ایــــــن ها را نمی فهمــــــد

  نـــذر کـــرده ام اگـــر نیایــی،پیـــاده از تمــام یــاد هایتـــ بگــذرم

  سطــری کوتـــاه، او رفتـــــــ ،و ایــن خـــود ،قصــــه ی بلندیستـــــــ

                    فراموش کردن تو ،کار آسانیست،

 کافیست دراز بکشم ،چشم هایم را ببندم ،و دیگر نفس نکشم

    بعـــد مـــرگ تـــو ،بـــا ایـــن همــه زنــدگـــی چــــه کنــــم؟

   با نسیم بیا ،در یاد بمان،ولی با باران برو ،

          در بارش برف نه،رد پای رفتنت روی برف،

                  به جا می ماند چشم می بیند و دلم می میرد

  ایـن روز گار را بـه کـدام تقویـم شـوم ،گـره زدی کـه تمامـی نـدارد ؟

      مــــن از آوارگـــــــی بــــی تـــــو بـــــــودن میترســـــــم ....

                  پـــــــایـــــــان تلخیستـــــــــ،و مـــــــن

   زانـــو زده ام بــــر تمــام جـــاده هـــای خــیس سرنوشتــــم ،

                 بـــی تــــــو بــــــودن تـــــوان میخواهـــــد

بــه وقتـــــ بــــارش چشمتـــــــ،تــــو را مـــن چشــــم در راهــــم.....